Laatste-keer-momenten Vertrekkend medezeggenschapper blikt terug Op 14 december werkte cor-voorzitter Fons Welters exact 31 jaar bij – wat nu heet –Automotive & Aerospace Coatings, de vestiging van Akzo Nobel in Sassenheim. Die dag is meteen zijn afscheidsreceptie. Hij gaat ‘dit hier’ zeker missen, zegt Welters, wijzend op zijn werkplek. Akzo Nobel blijft hij beschouwen als een sociale werkgever, ook al moet het ‘steeds maar minder en minder’. Door Jac. Janssen Iemand moet het doen Taken verdelen (Te) goede verstandhouding De werkplek van Fons Welters ligt op een paar kilometer van zijn huis, maar zijn werk bracht hem over de halve wereldbol. Dat wil zeggen: zijn werk in de (centrale) ondernemingsraad van Akzo Nobel. We spreken Welters de dag voordat hij op vakantie gaat. Het wordt zijn laatste vakantie bij de onderneming die hij al zoveel jaren trouwe dienst bewees. ‘Zo kom ik steeds weer van die “laatste-keer-momenten” tegen’, merkt hij veelbetekenend op. Welters is geen man van grote woorden. Hij begon in 1981 in de productie van cellulosekleur in Sassenheim en stapte na twee jaar over naar de kleurmeetafdeling. Drie decennia later meet hij nog steeds kleurwaarden en andere eigenschappen van lakken. Wat waren zijn drijfveren toen hij in 1996 zijn eerste or-lidmaatschap in de (lokale) medezeggenschap aanvaardde? Heel eenvoudig, zegt Welters: ‘Op de school van mijn zoon waren mensen nodig voor de ouderraad. Iemand moet het doen. Dus toen er op mijn werk nieuwe or-leden nodig waren, dacht ik: waarom zou ik me niet beschikbaar stellen?’ Delegeren Welters op zijn (inmiddels voormalige) werkplek in het fysisch lab. 14 ■ OR informatie 12 | december 2012 Welters laat er geen twijfel over bestaan: ‘Ik heb het vanaf het begin leuk gevonden.’ Maar een gemakkelijke start werd het niet. ‘We moesten meteen van een lokale or naar een businessunit-or. En dat terwijl er van de oude or maar één persoon over was, met elf nieuwe leden die zich bij wijze van spreken afvroegen: een adviesaanvraag, wat is dat?’ De nieuwe or ging direct op cursus om de nodige kennis op te doen. Omdat er nog ‘Or-werk wordt ook gewoon werk als je het een tijdje doet’ SWOT Zijn klaarblijkelijke geschiktheid voor het voorzitterschap moet te maken hebben met zijn aimabele persoonlijkheid, al zal hij dat zelf niet zo uitdrukken. Wat voor soort voorzitter was hij? Welters nam voor dit interview een A4-tje mee vol or-feiten, jaartallen en werkzaamheden. Daarop staat ook een SWOT-analyse: zijn sterke en zwakke punten, kansen en bedreigingen als cor-voorzitter. Citaat: Sterk: delegeren. Rustig. Netwerk. Zwak: zou af en toe wat harder moeten zijn (ligt echter niet in mijn aard). Hij licht toe: ‘Sommige or-leden zijn meer aan het woord en reageren direct op anderen, terwijl een ander lid intussen zijn hand opstak om ook iets te zeggen. Dan zou ik eerder kunnen ingrijpen. Van de andere kant probeer ik ook ruimte te bieden voor inhoudelijke discussies.’ Een van de ‘belangrijkste feiten’ op zijn A4 @informatief www.orinformatie.nl geen secretaris was, nam Welters die taak op zich. Noodgedwongen leerde hij één van de vaardigheden die verklaren hoe hij het zo lang heeft volgehouden als voorzitter in de medezeggenschap: delegeren. Welters: ‘Het is een hele taak om or-secretaris te zijn. Voor je het weet sta je halve dagen te kopiëren en te regelen. Je moet uitkijken dat je niet teveel taken naar je toe trekt. Ik hield een lijstje bij met mijn taken. Ik bleek twaalf tot vijftien taken uit te voeren, tegen twee à drie van de overige or-leden. Dat lijstje hielp de taken eerlijker te verdelen.’ Al snel werd hij vice-voorzitter en later voorzitter van de or in Sassenheim. In 1999 trad hij toe tot de cor, waarvan hij in 2004 voorzitter werd. ‘Ik wilde die stap naar de centrale medezeggenschap wel wagen. Het leek me erg interessant. Tijdens een overdrachtscursus sprak ik een bestuurder. Daar hoorde ik zoveel nieuws dat ik even dacht: dit gaat me niet lukken. Al die andere bedrijfsonderdelen, onbekende mensen, hoge heren...’ Hij trok echter snel bij. In 2001 (inmiddels voorzitter van de later opgeheven gor) werd hij vice-voorzitter van de cor en halverwege 2004 volgde hij de vertrekkende voorzitter op. Foto’s: Jac. Janssen Pagina 13

Pagina 15

Scoor meer met een webshop in uw catalogi. Velen gingen u voor en publiceerden vaktijdschriften online.

OR informatie december 2012 Lees publicatie 1Home


You need flash player to view this online publication