naar twee is te fors. Het kan ook minder rigoureus. Het proefbedrijf voor pluimvee is het laatste onafhankelijke Nederlandse proefbedrijf op dit gebied. Als je dat sluit, heb je niks meer. Wij willen dat het nog een paar jaar in stand blijft, zodat de sector naar een goede oplossing kan zoeken. Wij wilden wel bewegen: we zouden ons uiteindelijk, noodgedwongen, kunnen vinden in een teruggang naar drie proefbedrijven – voor pluimvee, varkens en melkkoeien.’ De reactie van de directie bleef beperkt tot een melding op het intranet. Ondoorzichtig De kwestie werd nog gecompliceerder door een deal van de WUR met de provincie Friesland en de gemeente Leeuwarden voor een ambitieuze Dairy Campus, zodat het proefbedrijf daar niet gesloten hoefde te worden. De or is ook daar geen voorstander van en wil, als er geconcentreerd moet worden, het melkveeonderzoek in Lelystad houden. De or besteedde veel tijd aan argumentatie, tot aan het negatieve advies. Klagen over de hoeveelheid overleg doet de or niet, integendeel. Maar het overleg leidde niet tot wezenlijke veranderingen in het directiestandpunt. ‘Een besluit is er nog niet’, zegt De Boer. ‘We zijn onderhand wel uitgepraat. We hebben genoeg informatie om te kunnen constateren dat we niet achter de huidige plannen staan. We hebben niet veel invloed kunnen uitoefenen. De directie had een standpunt, er was een mondelinge deal met Friesland. Daar zit geen beweging in. Probleem is ook dat onze directie niet het laatste woord heeft. Dus het is allemaal ondoorzichtig.’ Stormink: ‘Onze inschatting is dat de directie al de grote lijn had uitgezet, waar wij niet veel meer aan konden veranderen. Wij vinden dat je zo’n zaak analytischer moet aanpakken, waardoor je op grond van een feitelijke argumentatie het overleg kunt voeren. Het gaat er niet zozeer om dat je meteen bij alles betrokken bent: wij wilden juist van de directie een stuk hebben waaruit de visie duidelijk werd, zodat we daarover konden overleggen. Als je als or en directie een eenduidig beeld hebt, kun je het daarna over de invulling hebben. Daar was geen ruimte voor.’ Dat viel de or nogal tegen, temeer daar de directie bij het aantreden zich een groot voorstander toonde van het tijdig betrekken van de medezeggenschap bij besluitvorming. De directie wilde met behulp van de methode Navigator veel signalen van de werkvloer hebben. De or wijdde een training aan de methode, maar die beviel niet. Risi(Vlnr) Or-lid René Heutink, or-secretaris Henk Stormink en or-voorzitter Herman de Boer. co’s: te veel tijdrovend stukken lezen, te veel inzoomen op details, terwijl een directie voortmarcheert. De Boer: ‘Van vroegtijdige betrokkenheid komt dan weinig terecht.’ Piketpalen De or van ASG ziet zich genoodzaakt regelmatig piketpalen te slaan, hoewel de WOR niet al te vaak dreigend ter hand hoeft te worden genomen. Toen de or dat wél noodzakelijk vond, was het meteen raak. Als toezichthouder op de naleving van de cao wilde de or de bestuurder, eerst nog informeel, erop wijzen dat het opzetten van een mobiliteitscluster instemmingsplichtig was. De bestuurder achtte het operationeel beleid en wilde dus niet wijken. Er ontstond een tijdrovende procedure. Er kwam een advocaat aan te pas, vervolgens een bemiddelingspoging via de bedrijfscommissie. Die gaf de or gelijk, maar de bestuurder nam het advies niet over. Uiteindelijk, via de rechtbank, haalde de or alsnog zijn gelijk. ‘We hebben gewonnen, als je van winnen kunt spreken’, zegt De Boer. ‘Het is een hele stap. Je kunt het wel laten lopen, maar het ging om personeelsbeleid. Wij konden niet laten gebeuren dat medewerkers individueel gereorganiseerd werden. Daarvoor zit je ook in de or. Voor de medewerkers.’ www.orinformatie.nl OR informatie 1/2 | januari/februari 2011 ■ 27 foto: Cor Mooij Pagina 26
Pagina 28Interactieve digi studiegids, deze tijdschrift of onderwijs magazine is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaal uitgeven van internet verenigingsbladen.
OR informatie, januari/februari 2011 Lees publicatie 11Home