en verzorging) was organisatorisch niet op orde. ‘Het nieuwe ziekenhuis heeft jarenlang alle aandacht opgeslokt’, zegt Margie Jacobs. ‘Daar heeft de bedrijfsvoering onder geleden. Dat kun je en moet je de toenmalige bestuurders aanrekenen, maar niet alleen hun. Denk ook aan de divisiedirecteuren, de Raad van Toezicht en de regering die groen licht heeft gegeven voor een totaal nieuw ziekenhuisconcept.’ Embargo En de ondernemingsraad dan, waar was die al die tijd? Van Pol: ‘We zijn gedurende de hele bouwperiode goed geïnformeerd over de financiële voortgang, met deskundig advies. De problemen kwamen voor ons even onverwacht als voor ieder ander. Reken maar dat er in die eerste maanden zware gesprekken zijn gevoerd. Maar om mee te zingen in het koor van wanbeleid, daar was in onze ogen niemand bij gebaat.’ Daar komt bij dat Van Pol en Jacobs en een grote meerderheid van het personeel vierkant achter het nieuwe ziekenhuis stonden, alle tekorten ten spijt. Van Pol: ‘De kracht van Jansen en Broos was hun visie. Daar waren ze echt heel sterk in. Ik vind nog steeds dat ze met dit ziekenhuis een geweldige prestatie hebben geleverd. Als we een paar jaar verder zijn en alle ellende hOpelijk achter de rug is, zal dat ook breed worden erkend, dat weet ik zeker. Het feit dat het bestuur uit eigen beweging is opgestapt, was voor mij best emotioneel, dat mag je rustig weten.’ Het moeilijkste moment voor de cor was toen eind 2008 onder zwaar embargo de eerste contouren van de reorganisatie werden onthuld. Jacobs: ‘De geheimhouding legt een zware druk op ons. Met name door de andere or’s werd flink aan ons getrokken. We stemden in omdat er eenvoudig nog niets gezegd kón worden. Daarvoor was alles nog te prematuur. Dan kun je kiezen: of geïnformeerd worden of niet. Wij wilden onze rol toch meespelen.’ De cor nam in die tijd een adviseur in de arm in de persoon van Rienk Goodijk, hoogleraar Interne Arbeidsverhoudingen in Groningen en adviseur bij GITP. ‘Daar hebben we veel aan gehad’, zegt Van Pol. ‘Hij heeft er ook voor gezorgd dat we regelmatig met de andere or’s aan tafel gingen. In het verleden gebeurde dat hooguit twee keer per jaar, en dan nog vaak informeel.’ Advies Het duurde uiteindelijk twee maanden voor het reorganisatieplan naar buiten kwam en de pers weer een aanleiding vond voor een nieuwe stroom berichten over de Sittardse Oud-cor-voorzitter Nol van Pol en de huidige voorzitter Margie Jacobs staan, net als een groot deel van het personeel, nog steeds vierkant achter het nieuwe ziekenhuis. Geen protesten, geen negatieve adviezen, geen vertrouwenscrises ‘rampenfabriek’. Alle ogen waren gefocust op de 700 ontslagen die nodig zouden zijn om de organisatie op orde te krijgen en op het rondkrijgen van de jaarlijkse bezuiniging van 32 miljoen euro. Van Pol denkt echter dat het aantal ontslagen op ongeveer 150 uitkomt. Dat heeft onder meer te maken met het feit dat mensen uit zichzelf zijn vertrokken, de vacatures intern zijn ingevuld en door het aantal mensen dat gebruik kan maken van de 57plus-regeling, of dat alsnog herplaatst kan worden. Kernpunten van de reorganisatie zijn de juridische opsplitsing van care en cure en de oprichting van een dienstencentrum, waarin alle ondersteunende functies worden samengebracht. Het is ook vooral in deze hoek dat de ontslagen zullen vallen. De cor heeft zijn advies in grote lijnen klaar, maar wacht met het uitbrengen tot de financiering van het sociaal plan rond is. Het wordt een positief advies, zij het met keiharde afspraken over arbeidsvoorwaarden en overleg. Jacobs en Van Pol weten zich gesteund door een meerderheid van het personeel, maar beseffen dat er met name onder de (vermoede) boventalligen veel kift zit. ‘Het beste wat we voor hen kunnen doen, is een goede regeling afdwingen.’ www.orinformatie.nl OR informatie 1/2 | januari/februari 2010 ■ 21 foto: Léon van den Heuvel Pagina 20

Pagina 22

Heeft u een gebruiksaanwijzing, modernmedia of online rapporten? Gebruik Online Touch: catalogus digitaal uitgeven.

OR informatie, januari/februari 2010 Lees publicatie 12Home