vermogen kwijtraken, alleen maar zullen vergroten. De val van het kabinet biedt enige hoop, maar maakt de situatie ook onzekerder. Van het ‘Kunduz-trio’ dat zich als redder heeft opgeworpen, leek alleen GroenLinks kritisch over de nieuwe wet. Ook van de lagere overheden is weinig steun te verwachten. Gemakkelijker is het om de pijn door te sluizen naar de allerlaagsten. ‘Wat gebeurt er met een prins die op wintersport in coma raakt?’ vraagt Christine Heijen zich af. ‘Het klinkt misschien cynisch, maar het maakt duidelijk hoe snel je situatie kan veranderen en je aangewezen kunt raken op anderen, meestal zonder dat je daar zelf iets aan kunt doen of om hebt gevraagd.’ Schooltje Abu Mansaray, instromer bij Westrom en oprichter van de stichting Wango (www.wango.nl). ken. Hoogwaardig productiewerk, zoals in een fietsenfabriek waar medewerkers van Westrom modellen met wel twintig versnellingen in elkaar zetten, dreigt onmogelijk te worden. Behalve de WSW-regeling gaat ook de Wajong-regeling op de schop. Alleen jongeren die volledig arbeidsongeschikt zijn, komen straks nog in aanmerking voor een uitkering. De rest belandt in de bijstand en wordt, na vaststelling van de invididuele loonwaarde, gedwongen om werk aan te nemen. De wetgever hoopt zo een einde te maken aan de ‘hokjes’ in de sociale wetgeving, maar volgens or-voorzitter Christine Heijen gebeurt precies het omgekeerde: ‘Het aantal hokjes wordt straks even groot als het aantal berekende loonwaarden.’ Taskforce De or zou graag meedenken met het bestuur van Westrom over de toekomst van het bedrijf, maar heeft daar weinig gelegenheid toe gekregen. Afgelopen najaar vormden de vijf verantwoordelijke wethouders een taskforce, die het verzoek van de or om deel te mogen nemen of op zijn minst een deskundige te mogen afvaardigen, beleefd naast zich neerlegde. In maart jongstleden, vier maanden na dato, ontving de or het opgestelde rapport. Na een uitvoerige beschrijving van de nieuwe wet en de gevolgen daarvan voor gemeenten, werkgevers en Westrom, schetst het rapport een aantal www.orinformatie.nl @informatief ‘Wat gebeurt er met een prins die op wintersport in coma raakt?’ scenario’s waarin de Sociale Diensten van de vijf gemeenten en Westrom in meerdere of mindere mate worden geïntegreerd. Geen woord over de persoonlijke gevolgen voor werknemers. Geen woord over de uitvoerbaarheid van de wet. Want je mag wel willen dat al die bijstandtrekkers straks aan het werk gaan, maar dan moet dat werk er wel zijn. En dan moeten werkgevers wel bereid zijn hen zonder enige begeleiding in dienst te nemen. Geen woord ook over de economische gevolgen voor de regio, wanneer straks 14,5 miljoen euro aan besteedbaar inkomen wegvalt. Of voor de toch al krappe pensioenfondsen, wanneer de premies van 70.000 WSW’ers niet langer worden afgedragen. Cynisch De plannen van de regering zijn zowel harteloos als dom, concludeert de or. Bezuinigingen worden afgewenteld op de onderkant van de samenleving. Mensen worden beroofd van hun basisveiligheid. Want de bijstand is al volledig uitgekleed en de plicht om werk aan te nemen duikt straks tot 70 procent onder het minimumloon. Onverkwikkelijk is dat bestuurders intussen mogen doorgaan met het uitwerken van scenario’s, daarbij ondersteund door dure adviesbureaus. Maar het ergste is dat hun maatregelen hoe dan ook hun effect zullen missen en dat ze de sociale en psychische problemen waardoor mensen hun arbeidsAls we na het gesprek een foto maken op de afdeling Instroom, waar een heterogene groepen mannen en vrouwen sieraden maakt van kralen en stukje fietsband, schiet een Afrikaanse man ons aan. ‘Schrijf een verhaal over mij’, zegt hij lachend, zoals alleen Afrikanen dat onder alle omstandigheden lijken te kunnen. De man, Abu genaamd, komt uit Sierra Leone en heeft daar via een eigen stichting, Wango, een schooltje opgericht voor kansarme kinderen. Over capaciteit en waarde gesproken! Wat doet zo’n man hier eigenlijk? ‘Je hebt gelijk’, zegt de or-voorzitter. ‘Iemand als Abu hoort hier niet. Ook dat is een aspect van verplichte tewerkstelling. Schiet iemand er iets mee op? Maak je het stigma van werkloosheid, dat ieder van ons in deze tijd boven het hoofd hangt, er niet nog groter door? Ik denk dat we veel maatschappelijk kapitaal zouden kunnen vrijmaken en veel kosten zouden kunnen besparen door welwillende burgers met een uitkering hun eigen ding te laten doen. Of ze op zijn minst in te zetten op basis van de kwaliteiten, kennis, kunde, ervaring en expertise die ze hebben. Het geld dat betaald wordt om Abu dit te laten doen zouden we beter in zijn stichting kunnen stoppen. Zijn loonwaarde zou er tien keer zo hard door stijgen.’ OR informatie 6 | juni 2012 ■ 13 Pagina 12

Pagina 14

Voor publicaties, online PDF-en en artikelen zie het Online Touch beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een web winkel in uw clubbladen.

OR informatie juni 2012 Lees publicatie 26Home


You need flash player to view this online publication