daarbij bleef het niet. Nieuwkomer of niet, Erbudak stelde alles ter discussie wat haar opviel. ‘De kussens werden flink opgeschud’, zegt Betjes. ‘Aysel kwam gerust een afdeling oplopen om te vragen of hetzelfde werk niet door minder mensen kon worden gedaan.’ Erbudak ontzag ook zichzelf niet. Als we haar vragen hoe het kan dat ze al na een jaar uit de rode cijfers was, zegt ze: ‘Dat moest wel, want ik had het beloofd. Maar ik had meteen al een post van 4 miljoen aan directiekosten gezien. Precies wat we tekortkwamen. Ik ben als een ‘We vragen dingen, we reiken dingen aan, en we zetten dingen zélf op papier’ gek allemaal dingen zelf gaan doen, hr-management bijvoorbeeld.’ De verandering die haar dadendrang het meest typeert – en waar ze landelijk de aandacht mee heeft getrokken – was tegelijk ook de verandering waar de or het meest aan moest wennen: een gedecideerde vermindering van het aantal lagen in de organisatie. Alles wat coördinator heette, haalde u eruit, leggen we haar voor. ‘Of manager’, haakt ze monter in. Ze legt uit dat de verantwoordelijkheid voor de zorg vroeger verdeeld was over afzonderlijke afdelingshoofden, allemaal met hun eigen belangen en hun eigen werktijden. Zelf vond ze dat er steeds, tijdens alle diensten, één persoon moest zijn die de hele patiëntenstroom in de gaten hield, ‘dus niet van klapdeur tot klapdeur’. Dat heeft ze ook bereikt. Als we met Rita en Mimoen over dat weghalen van organisatielagen beginnen, blijkt dat de or het aanvankelijk met argusogen volgde, maar zich liet overtuigen door de resultaten. Mimoen: ‘Ze vergeleek het zelf met zo’n piramide van champagneglazen. Als je er één uittrekt en de stapel blijft staan, was het glas kennelijk niet nodig, zei ze dan. Dat snapten we best, maar wij vonden dat je daar voorzichtiger mee moest zijn.’ Rita: ‘Maar er is gebeurd wat Aysel voorspeld heeft: als je zo’n laag weghaalt, staan er andere mensen op voor wie dat een opening biedt om hun eigen talenten te laten zien.’ ‘Inderdaad’, zeggen ze, ‘haar aanpak heeft de or wel voor voldongen feiten geplaatst. Aysel doet dingen die niet zouden worden geaccepteerd door een or die van tevoren alles op papier wil hebben. We hebben het er best lastig mee gehad dat er onder Meromi sowieso weinig op papier werd gezet. Maar daar hebben we iets op gevonden. We vragen dingen, we reiken dingen aan, en we zetten dingen zélf op papier. Dat valt in goede aarde. Op die manier kunnen wij in een vroegtijdig stadium (advertentie) Specialisten in medezeggenschap Deskundige adviseurs, trainers en coaches voor arbo, financiën, fusie en reorganisatie, organisatie van het OR-werk, overleg en onderhandelen. Kijk voor meer informatie op www.wvm.info. adviezen uitbrengen. Want dat recht laten we heus niet lopen.’ Het Slotervaartziekenhuis is na de komst van Meromi vaker in het nieuws geweest. Het toonde belangstelling – zonder succes overigens – voor de IJsselmeerziekenhuizen in Lelystad en Emmeloord. Op dit moment richt het zich met een aparte stichting op de uitvoering van abortussen; daarvoor bestaan in Amsterdam twee gespecialiseerde klinieken, maar die zijn in de problemen geraakt. Welk masterplan erachter zit, is niet zo duidelijk. Volgens Erbudak is het in elk geval niet zo dat men alles probeert te kopen wat zich aanbiedt. Het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam liet men bijvoorbeeld aan zich voorbijgaan. Betjes en Ahmidi denken dat er heus wel wat opportunisme bij komt kijken, maar dat vinden ze niet zo raar. Het woord ‘ondernemen’ zegt ze wel iets. Belangrijker vinden ze dat de or overal tijdig over geïnformeerd wordt en dat er ook naar tegenargumenten wordt geluisterd. Maak er geen rozengeur-en-maneschijnverhaal van, zeggen ze. Genormaliseerd, dat is het sleutelwoord. En de echte proef op de som moet nog komen. Mimoen Ahmidi: ‘Het verbod op winst maken door ziekenhuizen is vervallen, maar het verbod op winst uitkeren nog niet. Dat gebeurt in 2012. Dan kunnen we voor het eerst zien waar het geld heengaat. En of dat ten koste gaat van patiënten. Of van werknemers.’ Aysel Erbudak wil daar toch nog even op reageren: ‘Dat kan nooit, bij goed ondernemerschap. Dat gedrag is alleen voorbehouden aan kortetermijndenkers, niet aan ons.’ Dat het 2012 wordt staat trouwens ook nog niet vast, zegt ze erbij. 32 ■ OR informatie 4 | april 2010 www.orinformatie. Pagina 31

Pagina 33

Voor clubmagazines, online reclamefolders en rapporten zie het Online Touch beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een webwinkel in uw boeken.

OR informatie, april 2010 Lees publicatie 14Home