.nl Onder het motto ‘Schoon genoeg’ voerden schoonmakers en FNV Bondgenoten actie om aandacht te vragen voor de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden in de sector. gen die tijd verlaat de reguliere werknemer het pand.’ Logisch dat ze elkaar niet kennen. Van de Ven pleit daarom voor meer contracten tijdens kantooruren. Dat vermindert de anonimiteit van de schoonmaker en verbetert diens veiligheid. Ook Hans Koen, cor-voorzitter van ISS Facility Services, is hier voorstander van. ‘De schoonmaker werkt dan onder de mensen en kan gewoon in de kantine eten. Als je de schoonmaker vaker ziet, wordt deze een bekende voor wie je je stoel even aan de kant schuift.’ Ook de schoonmaakbedrijven profiteren van dagwerk. ‘Je kunt werknemers overdag meer uren laten maken zodat ze meer binding krijgen met je bedrijf’, aldus Koen. Maar zover is het nog niet. Behalve dat mensen ‘hun’ schoonmakers weinig zien, stellen deze zich doorgaans bescheiden op. Velen spreken de taal niet of slecht. De binding tussen schoonmakers, werkgever en klant is vaak gering. Dat komt deels door de korte contracten. Die zijn volgens Hans van Schoor, cor-voorzitter bij Asito schoonmaak, teruggelopen van tien tot gemiddeld vier jaar. Anderen noemen contracttermijnen van drie of een jaar. Nico Beekhuijs van GOM wijst naar de bemiddelingsbureaus die de tenders uitschrijven. Met rekenmodellen overtuigen ze hun opdrachtgevers van het voordeel van regelmatige herinschrijvingen. De belangen van schoonmakers worden voor het gemak vergeten, want voor de tenderbureaus rinkelt bij elke contractwisseling de kassa. Volgens de meeste medezeggenschappers praat ‘hun’ bedrijf met de klant als de arbeidsomstandigheden tekortschieten. Maar ze erkennen dat dit te weinig gebeurt. Klanten stappen gemakkelijker dan ooit over naar een ander schoonmaakbedrijf. Toch www.orinformatie.nl moeten we de oorzaak van de beroerde arbeidsomstandigheden niet op de eerste plaats zoeken in die prijzenoorlog, vindt Hans van Schoor. ‘Dit is toch vooral een kwestie van mentaliteit.’ Hij relativeert de rol van de ondernemingsraden. ‘Je kunt de baas wel aansporen er iets van te zeggen maar als de opdrachtgever niet meewerkt, sta je nog met lege handen. We zeggen wel eens een contract op als onze mensen als voetveeg worden gebruikt. Maar dat is eerder uitzondering.’ Van de Ven waarschuwt: ‘Voor jou tien anderen!’ Hans Koen verwacht toch verbetering. ‘Bij de recente acties stond de rol van de opdrachtgever nadrukkelijk in de schijnwerpers. Hierdoor groeit ook bij hen het besef dat schoonmakers respect en normale werkomstandigheden verdienen.’ ‘Willen bedrijven door modderen tegen irreële tarieven of kwaliteit leveren?’ branchevereniging dan ook de aangewezen partij om de neerwaartse spiraal te doorbreken. Daarvoor moeten de huidige tarieven op de schop. Een landelijke databank die de loonkosten inzichtelijk maakt zonder de tarieven vast te leggen – want dat mag niet meer – zou helpen, meent Hans Koen. ‘Wie onder de bodemprijs duikt, zou niet meer mogen meedoen.’ Trudy Schriemer, tevens cor-voorzitter bij Hago Nederland, kan zich hier helemaal in vinden. De Zembla-reportage meldde overigens kleine verbeteringen, maar Schriemer Branche-platform? De slechte arbeidsomstandigheden betreffen de hele branche, zoveel is duidelijk. Een branchebrede oplossing is daarom gewenst. Maar via welk platform is dat te realiseren? Het landelijk overleg ondernemingsraden schoonmaak (LOOS) leidt een sluimerend bestaan, geeft voorzitter Trudy Schriemer toe. ‘Het is een podium waar or’s elkaar kunnen helpen, niet om met bestuurders en opdrachtgevers, te overleggen. De raden afzonderlijk moeten de zaak bij hun eigen bestuurders aan de orde stellen. Maar het landelijke overleg heeft wel degelijk overleg gevoerd met de vakbonden en brieven gestuurd naar branchevereniging OSB om te wijzen op de almaar toenemende werkdruk.’ De meeste medezeggenschappers vinden de prikt daar doorheen. ‘Logisch dat bedrijven stapjes zetten om van die negatieve publiciteit af te zijn. Maar voor een echte verbetering moeten de grote bedrijven hun nek durven uitsteken. Ze zeggen allemaal trots te zijn op hun werknemers. Maar willen ze nu doormodderen tegen irreële tarieven of daadwerkelijk kwaliteit leveren? Verbetering van de arbeidsomstandigheden lukt alleen als je gezamenlijk stevige afspraken maakt en elkaar daarop aanspreekt.’ Arbeidsmarkt De arbeidsmarkt kan hierbij helpen. Net als in andere sector krijgt ook de schoonmaakbranche straks te maken met een krapper aanbod van werknemers. Het belang om mensen aan boord te houden, zeker richting de toekomst, wordt dus ook voor hen steeds belangrijker. Opdrachtgevers zijn dus gewaarschuwd. OR informatie 09 | september 2010 ■ 11 foto’s: Rob Nelisse Pagina 10
Pagina 12Scoor meer met een webshop in uw weekbladen. Velen gingen u voor en publiceerden brochures online.
OR informatie, september 2010 Lees publicatie 18Home