Opinie Blue Labour Door Paul F. van der Heijden N iet alleen in Nederland zoekt de sociaaldemocratie nieuwe wegen, nieuwe inspiratie en nieuw draagvlak bij de kiezer. In veel landen van Europa is dat het geval. De sociaaldemocratie is een typische twintigste-eeuwse beweging die vanaf het begin samen met de vakorganisaties is opgekomen. Ook de vakorganisaties zoeken, aanbeland in de 21e eeuw, nieuwe wegen, nieuwe inspiratie en nieuw draagvlak. De FNV is op weg naar DNV (De Nieuwe Vakbeweging), het CNV valt enigszins uit elkaar et cetera. De sociaaldemocratische partij (PvdA) heeft het moeilijk met inhoud en leider. In het Groot-Brittannië is de sociaaldemocratische partij (Labour) lange jaren aan de macht geweest, eerst onder leiding van Tony Blair en later onder Gordon Brown. Vervolgens werden de laatste verkiezingen glorieus verloren en trad een nieuw conservatief/liberaal bewind aan onder David Cameron en Nick Clegg, leiders van respectievelijk de Tory’s en de Liberal Democrats. Intussen is de Britse sociaaldemocratie aan het nadenken en gebruikt daarbij de term Blue Labour. De kleur van de conservatieven in Groot-Brittannië is blauw, en die van de Labour Party uiteraard rood. Naast Blue Labour is er ook Red Tory, het spiegelbeeld. Blue Labour wil enkele aspecten combineren die samenhangen met traditie en geschiedenis (vandaar Blue) met de noodzakelijkheden voor de globalisering van de 21e eeuw. De inspirator van de beweging is Maurice Glasman, die in 2009 zijn ideeën over Blue Labour ventileerde. Hij weet er steeds meer aandacht voor te krijgen, vooral ook van Labourleider Ed Miliband. Het gaat altijd om de verhouding Horrorwinter M 8 OR informatie 3 | maart 2012 tussen staat en markt. In GrootBrittannië is de markt van oudsher populairder dan de staat. Bonussen zijn een Angelsaksische uitvinding. Blue Labour wil erkennen dat de staat niet het geluk van de burgers kan verzekeren, en wil de burgers zelf een belangrijke positie geven. Inspraak dus. Je kunt het ook medezeggenschap noemen. De Britten hebben op dat punt geen sterke traditie, wij wel. Niettemin bevinden wij ons nu in een vergelijkbaar vacuüm als het om de sociaaldemocratie gaat. Onze medezeggenschap bij bedrijven en instellingen is ook een twintigste-eeuwse medezeggenschap. Na de nieuwe vakbeweging zal ook de nieuwe ondernemingsraad geboren moeten worden. Ook daar speelt het probleem van een vergrijsde achterban, en onherkenbaarheid bij grote groepen werknemers. Nieuwe vormen van inspraak en medezeggenschap zullen aandacht moeten krijgen. Met het nieuwe werken en de nieuwe vakbeweging ook op weg naar de nieuwe ondernemingsraad. Er zal een nieuwe or geboren moeten worden Wordt het niet eens tijd om ons te bekreunen over de nieuwe medezeggenschap in de 21e eeuw? Moeten werknemers niet veel directer betrokken worden bij het beleid van een onderneming of instelling dan via de gekozen vertegenwoordiging in een ondernemingsraad? Zijn daar al voorbeelden van? Hoe kunnen de sociale media (LinkedIn, Facebook, Twitter etc.) worden ingezet ten behoeve van medezeggenschap? Wat is de visie van de nieuwe grote politieke partijen hier eigenlijk op? Wij kunnen niet van Jetta Klijnsma verwachten dat ze op al deze vragen antwoord geeft, maar wie geeft ze wel? Laten we de antwoorden die er zijn in ieder geval afdrukken in OR informatie. Paul F. van der Heijden is hoogleraar Internationaal Arbeidsrecht en kroonlid van de SER. Door Jan Popma et enige regelmaat was hij al aangekondigd: de horrorwinter. Eerst zou hij in november zijn gruwelijke werk doen. Toen in december, of anders wel in januari. Gelukkig werd begin februari dan eindelijk een kouderecord gebroken. Tóch nog horror. Hebben we dat godlof op het nippertje ook weer eens meegemaakt, voordat eind dit jaar het eind der tijden aanbreekt. Alweer, moet je overigens zeggen, want het eind der tijden is al minstens zo vaak aangekondigd als alle horrorwinters en apocalyptische zomers bij elkaar. Kennelijk hebben veel mensen behoefte aan doemscenario’s, vooral aan doem waar ze zelf geen enkele invloed op hebben. Terwijl er genoeg, en veel realistischer, scenario’s zijn te bedenken waar we wél invloed op kunnen uitoefenen maar die we honend terzijde schuiven. Aan de vooravond van de koudegolf begin februari, bijvoorbeeld, waarschuwde het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) dat het verstandig was een jas aan te houden in de auto, warme drank bij de hand te hebben en uit voorzorg een slaapzak op de achterbank te leggen. Wie onverhoopt ingesneeuwd raakte, zou er het leven mee kunnen reden. Het eerbiedwaardige RIVM werd echter op diverse websites onderwerp van flauwe spot. Zorgelijker is echter dat ook dit jaar weer legio mensen uit wakken gevist moesten worden omdat ze de waarschuwingen van ijsmeesters en meteorologen niet serieus namen. ‘Honderden schaatsers trotseren gevaarlijk ijs’, @informatief www.orinformatie.nl Pagina 7
Pagina 9Interactieve enieuwsbrief, deze drukwerk of jaarverslag is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online bladerbaar uitgeven van internet clubmagazines.
OR informatie maart 2012 Lees publicatie 23Home