De nieuwe vijftigers Door Hermie van Ommeren vrouw van boven de 50 heeft vaak kinderen die ouder zijn dan 18 jaar. En dat maakt verschil! ger’. Het artikel vestigde de aandacht op de hedendaagse, fitte vijftiger die zich nog lang niet voorbereidt op zijn pensioen. Door veelal goede arbeidsomstandigheden van de beter en langer geschoolde generatie zijn vijftigers van de 21ste eeuw niet opgebrand en uitgeblust. In het artikel stond de 55-jarige werkende, goed opgeleide man centraal. Wat niet in het artikel stond, is dat er een groot verschil bestaat tussen werken met en zonder verantwoordelijkheid voor minderjarige kinderen. Een O nlangs stond in de Volkskrant een artikel over de ‘nieuwe vijftiIk merk zelf dat nu mijn kinderen volwassen zijn, het veel rustiger werken is. Geen haastig heen en weer rennen meer van huis naar school, naar werk, weer naar school, naar de kinderopvang, naar de winkel, de sportclub, de muziekles, het oppasadres. Nu kan ik alle tijd nemen om het werk af te maken als dat nodig is. Ik kan nu eindelijk zonder problemen die lange werkweken gaan maken, zonder tekort te schieten in de privésfeer. Maar er doemt alweer een nieuw probleem op. In werkende omgevingen bestaat het idee dat vijftigers niet zo prettig zijn om mee om te gaan. Enige vooroordelen die zo regelmatig de revue passeren zijn: ze zijn niet flexibel, melden zich vaak ziek, zijn niet vooruit te branden en tellen de dagen tot hun pensioen. De Volkskrant signaleert dat de vijftiger zelf wel weet dat hij fit en fleurig aan het werk kan, maar dat de werkorganisaties dat nog niet beseffen. Bij vacatures worden keurig geen leeftijdseisen vermeld, maar de nieuwste vondst om oudere sollicitanten te weren is de quote: ‘maximaal x jaar ervaring in een dergelijke functie’. Alsof je met veel ervaring meteen ook een dinosaurus bent geworden. Ook heb ik van sollicitatiecommissies gehoord dat de oudere sollicitant afvalt met het argument: is niet kneedbaar. Formeel is dan de afwijzingscode dat andere sollicitanten beter aansloten bij het profiel. Als vijftigplusser is het moeilijker om van baan te veranderen dan als dertiger. En als de vijftiger tegen zijn wil zijn baan verliest en zich bij het UWV meldt, dan wordt deze direct ingedeeld bij de moeilijk te bemiddelen personen. ‘Kunt u wellicht als zzp’er aan de slag?’ kreeg een leeftijdsgenoot te horen bij inschrijving. Vijftigplussers krijgen of grijpen minder kansen om zich bij of om te scholen. Iedereen ‘weet’ immers dat het onmogelijk is om Alsof je met ervaring een dinosaurus bent een nieuwe functie te krijgen als oudere. Dit moet gaan veranderen, want over enkele jaren is de babyboomgeneratie helemaal met pensioen. De vijftiger is dan hard nodig en moet goed beslagen ten ijs kunnen komen. Veel or’s vragen aandacht voor levensfasebewust personeelsbeleid. Zorg dat in dat beleid ook aandacht is voor de nieuwe vijftiger. Krijgt de vijftiger in je bedrijf de kans om zijn kennis op peil te houden? Maakt het bedrijf gebruik van ervaringskennis? Krijgen oudere werknemers ook de kans om in een heel nieuwe functie aan de slag te gaan? Belangrijke vragen. Hermie van Ommeren is plv. griffier bij de gemeente Geldermalsen en fractievoorzitter PvdA 's-Hertogenbosch. Ze was voorheen voorzitter van de Vasmo (beroepsvereniging voor ambtelijk secretarissen). Reactie: hermievanommeren@gmail.com. stuurden naar de rechtbank van New York die een zaak voorbereidt tegen Shell, om zo de verdediging van het Nederlands-Britse bedrijf te steunen. Als het gaat om de verhouding overheid-bedrijfsleven, zien we dat de overheid steeds onmachtiger wordt, terwijl de grote bedrijven vrijwel ongrijpbaar worden. De huidige tijd kent zulke complexe problemen dat het een enorme mate van kennis en deskundigheid vereist om er greep op te krijgen. De meeste nationale overheden hebben daar eenvoudig de middelen niet meer voor. De Nederlandse voetbalcompetitie wordt in internationale vergewww.orinformatie.nl @informatief lijking wel een Mickey Mousecompetitie genoemd. Vergeleken met de kracht van internationale bedrijven, zijn de meeste nationale overheden helaas ook van Mickey Mouse-niveau. Europa zou hier enig tegenwicht kunnen bieden. In dat opzicht zou er geen angst hoeven te bestaan voor een Europese superstaat, als die macht maar niet wordt ingezet om de rechten van individuele burgers in te perken. Guy Verhofstadt en Daniel CohnBendit, de liberale en de groene fractieleider in het Europees Grote bedrijven worden vrijwel ongrijpbaar Parlement, pleitten in een recent pamflet voor forse versterking van de EU- bevoegdheden. Zij stellen: ‘Het bestrijden van sociale dumping, het vrijwaren van sociale rechten of het aanpakken van de armoede, enkel de Europese Unie kan daarvoor de nodige strategieën ontwikkelen. Precies zoals alleen Europa de opkomende economieën op deze aarde ertoe kan dwingen ook van hun kant de onmisbare ecologische en sociale bescherming te bieden zonder welke de aarde een onleefbare planeet is.’ Daar lijkt mij weinig tegenin te brengen. Je kunt je afvragen of het nodig is dat we daarvoor een Europees leger of een Europese Eerste Kamer gaan krijgen, zoals zij bepleiten. Maar ter bescherming van de individuele burgerrechten en een aantal sociale verworvenheden een overheid creëren die weer greep kan krijgen op de internationale markten en het internationale bedrijfsleven, dat kunnen we toch niet overlaten aan ons Mickey Mouseparlement? Jef Stoop is trainer/adviseur bij EOR Services van FNV Formaat. OR informatie 11 | november 2012 ■ 9 Pagina 8

Pagina 10

Heeft u een sportblad, issuu of digi-flyers? Gebruik Online Touch: catalogus converteren naar een digitale publicatie.

OR informatie november 2012 Lees publicatie 30Home